ENIAC (Electronic Numerical Integrator And Computer) został
zaprojektowany w 1945 roku, przez naukowców z University of
Pennsylvania's Moore School of Electical Engineering. Publicznie
zaprezentowano go w lutym 1946 roku na Princeton University. ENIAC
pracował z „rekordowym” taktowaniem 0,1 MHz, za co
odpowiadało ponad 70 tysięcy rezystorów, 10 tysięcy
kondensatorów, 1 500 przekaźników, 6 tysięcy
ręcznych
przełączników oraz 5 mln połączeń lutowanych. Żeby wszystko
w
miarę sprawnie działało, potrzebny był cały sztab osób.
Produkcja ENIACa pochłonęła ponad 6 mln dolarów, a
pierwotnie
pierwszy komputer został zaprojektowany do produkcji tablic
balistycznych.
ENIAC był monstrualnym urządzeniem:
zajmował 167 m2
powierzchni, składał się z 42 szaf z blachy stalowej, sięgał ponad 2,4
metra wysokości i mierzył 24 metry długości. Jego łączna waga
przekraczała, bagatela, 27 ton. Oznacza to, że ważył mniej więcej tyle,
ile wszyscy uczniowie typowej szkoły średniej w Wielkiej Brytanii.
Pracował niezwykle głośno i nieustannie się nagrzewał. Imponował
gabarytami, ale z perspektywy czasu jego moc obliczeniowa wygląda dziś
blado. Współczesne komputery osobiste, przejawiają dokładnie
odwrotną cechę: imponują mocą zamkniętą w coraz mniejszych i coraz
atrakcyjniejszych konstrukcjach. Z kolei dzisiejsze smartfony z
najniższej półki cenowej, są średnio 50 tysięcy razy szybsze
i
ponad 43 tysiące razy lżejsze od ENIAC-a. Counterliczniki.com
